‘Wij moeten van elk kind een ster maken‘, aldus een leraar in de NRC Next van vandaag. Ik word er triest van. Ja, ik geloof dat we het beste uit onszelf moeten halen. Ja, ik weet dat een zetje daarbij op z’n tijd best kan helpen. En ja, ik geloof dat vertrouwen van ouders in de mogelijkheden van een kind een positief effect heeft. Maar iedereen ‘een ster’, wat daar de definitie dan ook van mag zijn? Nee… en dat geeft niet. Ieder heeft z’n rol en z’n waarde in deze wereld. Het sterrenstelsel blijft ook alleen maar hangen omdat er nog van alles omheen is. En vraag me niet wat het is, want zo’n ster ben ik niet.