Hoeveel mensen in Nederland kennen de Amerikaanse band Hem? Erg weinig, durf ik best te stellen. Ik ben de heren en dame ook maar bij toeval tegengekomen en niet eens in ons eigen land. Ik luisterde bij toeval een keer naar een Vlaamse radiozender waar singer-songwriter Krista Detor geïnterviewd zou worden. Omdat ik het interview wilde opnemen had ik Audacity, vermoed ik, al klaarstaan. Vlak voordat het vraaggesprek startte, draaide de presentator een wonderschoon nummer: South central rain van Hem. Ik had het nummer kunnen kennen, want het is een cover van REM. Maar ook dat kwam gelukkig op de MP3 terecht, waar ik vervolgens eindeloos naar luisterde. Mijn eerste Hem-plaat was er één waar dit nummer dan weer niet op stond, want ik koos voor Eveningland. Een prachtige verzameling liedjes met de zachte stem van Sally Ellyson en strijkers van een Slovaaks orkest. Ook opvolger Funnel cloud is een tijd een vaste vriend van de cd-speler geweest, maar bij de theatermuziek voor Twelfth night haakte ik een beetje af. De band vond in Amerika een groter publiek toen één van hun nummers achter een reclame van een grote verzekeraar werd gebruikt. Sindsdien is het jammergenoeg erg stil rondom Sally en haar mannen. De keuze voor The beautiful sea is overigens enigszins willekeurig, want ik kon eenvoudigweg niet kiezen tussen al het moois op de platen van Hem. Of zoals iemand het verwoordt bij de video van The beautiful sea op Youtube: “My favorite HEM song–until the next one I hear!”