• Menu
  • Skip to primary navigation
  • Skip to main content
  • Skip to primary sidebar

Logo Infamuze

De etalage van Infamuze

  • Home
  • Alle berichten
    • Plaatvandedag
  • Creatief
    • Concepten en vormgeving
    • Tekeningen en illustraties
    • Foto’s
    • Teksten
    • Websites en social media
  • Contact
  • Home
  • Alle berichten
    • Plaatvandedag
  • Creatief
    • Concepten en vormgeving
    • Tekeningen en illustraties
    • Foto’s
    • Teksten
    • Websites en social media
  • Contact

Nieuwe aanwinsten (oktober 2005)

9 oktober 2005

The Animals, The Byrds en The Small Faces
Crosby, Stills, Nash and Young – Deja Vu
Joni Mitchell – For The Roses
Elliott Smith – XO
Neil Young – Greatest Hits
Placebo – Once More With Feeling (singles 1996-2004)

Tijdens een bezoekje aan Amsterdam heb ik twee leuke, goedkope verzamelaartjes van The Animals en The Byrds uit de bakken gevist. Een stukje rijke pophistorie op drie schijfjes! Briljante actie, trouwens… copy control zetten op een mono-CD van zo ongeveer een halve eeuw geleden (Animals)! In Brussel kwam ik ook nog The Small Faces tegen, dus die ging ook mee!

Door Joni Mitchell raakte ik ook geïnsteresseerd in werk van Crosby, Stills, Nash and Young. De Canadese zangeres heeft “iets” met alle heren, in werksituaties en/of relaties. Deja Vu is zeker een mooie toevoeging aan mijn platenkast. Oké, ‘Our House’ is misschien wat zoetig, maar ik zie Joni gewoon voor het haardvuur liggen…

En daar is Joni Mitchell ook weer eens! Dit keer heb ik For The Roses aan de collectie toegevoegd, omdat deze nog in het chronologische rijtje ‘Song To A Seagull’ – ‘Hejira’ ontbrak. Het is misschien niet de meest makkelijke plaat, maar een paar draaibeurten doen wonderen…

Met de CD’s van Neil Young (Greatest Hits) en Placebo (Once More With Feeling) heb ik vanuit Brussel twee (goedkope!) verzamelaartjes binnengehaald. De plaat van Placebo wilde ik al lang hebben, vooral vanwege ‘Pure Morning’, wat ik echt een geweldig nummer vind. Neil Young heb ik uit interesse meegenomen, omdat ik hem met Crosby, Stills, Nash & Young en Joni Mitchell telkens “tegenkwam”.

De CD van Elliott Smith, XO, is weer eens zo’n plaat waarmee ik echt te lang heb gewacht. Maar ja, eerder was ik er misschien nog niet aan toe geweest… Ik geniet in ieder geval erg van de plaat en er zullen nog best meer Smithjes in de platenkast terechtkomen!

Deze blog is eerder verschenen op Buiglog

Previous Post: « Recensie Schaduwkind (25 sept 2005)
Next Post: Recensie At The Close Of Every Day (29 okt 2005) »

Primary Sidebar

De etalage van @infamuze

  • Facebook
  • Instagram
  • LinkedIn
  • Twitter
  • YouTube
Nest
Bloem
Procreate-portret van Scribblebug Draws
Tekening van David A Stewart via Sktchy

Bekijk meer foto's en tekeningen en illustraties
Tweets by @infamuze

Copyright © 2023 Infamuze | Created by Infamuze